Terwijl er een horde aan vrouwen vijftig grijstinten (fifty shades of grey oftewel porn for mommies) aan het lezen waren, las ik hier een heel slecht zwart/wit boek, waar ik trouwens ook geen reet van begreep. Het ging over een mooi stel wat al zes jaar samen was en die elkaar door en door kende. Ze zouden over een paar dagen op vakantie gaan (amazing sunsetview, dolphins, jacuzzi on roof). Halverwege het boek zag zij iets in zijn telefoon. Het betekent niks, maar nee, ze mocht het ook niet lezen. Flikker op, dacht/zei zij en dat deed hij. Wat een rotboek, dacht ik nog, geen happy end. Enfin, zij verbleef in een soort van moesson (één regenbui van veertien (!) dagen) en hij ging... . Na het lezen van het boek begon er een kinderliedje te spelen. Die van ´ik stond laatst voor een poppenkraam en ze deden allemaal zo´....´.
de dochter: 'zit je nu alweer te huilen?',
haar ouders:'als hij van je had gehouden, was hij niet weggegaan',
haar BFF: ' zoiets moet ik hier ook niet zeggen want die gaat en komt niet meer teug',
de masseur; 'schouderbladen zitten helemaal vast, het moet nog een plekje krijgen',
de ZZP-er ; 'ik red het niet meer, ik zie je morgenochtend (midden in de nacht) om 7 uur',
de succesvolle vrouw; 'nieuwe kansen, Daan',
de rijke vrouw; 'ga eens uit je comfortzone'.
de kunstenares; 'kom eens langs',
een oude(=hah)vriendìn;' die heeft een ander en je hebt het hem zo wel heel makkelijk gemaakt'.
Bedankt lieve E en M!
