Happy Valentine!

Het is nog een beetje vroeg voor Valentijnsdag maar misschien een leuk ideetje (ahum). Ik kocht jaren geleden zo'n tien valentijnskaarten met plantenzaadjes bij de Hema. Wat voor zaadjes en kaarten het waren weet ik niet precies meer. Wat op de achterkant van de kaarten stond, weet ik nog wel. Ik had aan alle vrouwen gevraagd, waar ik toendertijd mee werkte (dat waren er heul veul), een lippenstift-kus te geven en hun naam erbij te schrijven. Nog een tekstje erbij; 'nu krijg je eens zaad van ons'. Terwijl ik dit typ kan ik me eigenlijk geen vrouwspersoon herinneren die hier niet aan mee wilde doen. Ik kan me ook niet herinneren of ik nog getwijfeld heb om ze op de bus te doen, waarschijnlijk niet.

M., ik weet dat je hier af en toe even meeleest en ik zie je nu glimlachen want jij was echt koelbloedig. Jij kreeg er ook één in de bus en je dacht dat het een reclamefolder was en gooide het bij het oude papier. Maar er waren erbij die er niet zo gemakkelijk mee wegkwamen. Als mannen gezeik thuis hebben, dan vertellen ze dat elkaar. Ik wist dat niet. Stelt u zich een sportkantine voor. Er zitten vaak wat mannen aan de bar. Er zijn ook vaak wat vrouwen in de buurt. Vertelt er één dat hij zo'n ruzie thuis had gehad om een valentijnskaart. (Wie zijn die vrouwen? Ik ken ze echt niet! Ja, het zal wel, Je krijgt toch niet zomaar zo'n kaart).  Hè, ik heb ook een valentijnskaart gehad. Ik ook . Heb jij ook zo'n kaart gehad?  Er kwamen er nog vier erbij staan. Dan moet het wel iemand van hier geweest zijn. Ik dacht toen als ik nu laat merken dat ik die kaarten heb verstuurd zijn de blessures volgende week nog niet over en probeer dan maar eens niet te lachen.

Ik had er ook één naar de man van (een andere) M. gestuurd. Ik hoorde haar er maar niet over. Ik was toch wel nieuwsgierig. 'Heb je de laatste tijd nog post gehad'. Oooh, was jij dat die kaart had gestuurd. Ik dacht wel dat diegene vanzelf zou reageren.